پیامبر اکرم(ص) در آخرین جمعه ماه شعبا و در آستانه حلول ماه مبارک رمضان برای مسلمانان خطبه خواند و فرمود:

یها الناس قد اقبل الیکم شهرالله بالبرکة و الرحمة و المغفرة، شهر هو عندالله افضل المشهور و ایامه افضل الایام و لیالیه افضل اللیالی و ساعاته افضل الساعات. هو شهر قد دعیتم فیه الی ضیافةالله و جعلتم فیه من اهل کرامةالله، انفاسکم فیه تسبیح و نومکم فیه عباده و عملکم فیه مقبول و دعائکم فیه مستحاب;

ای مردم، همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آ مرزش، به شما روی آورده است، ماهی که در نزد خدا برترین ماههاست، روزهایش برترین روزها، شبهایش برترین شبها و ساعاتش برترین ساعات است.

(رمضان) ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شدهاید و از شایستگان کرامت الهی قرار داده شدهاید، نفسهایتان در آن تسبیح است و خوابتان در آن عبادت و عملتان در آن پذیرفته و دعایتان در آن مورد اجابت است.»([1])

ماه مبارک رمضان در منابع دینی و در لسان معصومین(ع) با نامها و تعبیرهای متعدد همچون «ماه خدا»، «ماه میهمانی خدا»، «ماه نزول قرآن»، «ماه رحمت و برکت»، «ماه توبه و مغفرت»، ماه دعا و استغفار»، و «ماه روزه»، «ماه خودسازی و خالص سازی» و ... یاد شده است که همه آنها نشاندهنده عظمت و بزرگی این ماه و بیانگر نقش بیبدیل آن در تربیت و سازندگی انسان و رساندن وی به سعادت دنیا و آخرت میباشد.

میتوان گفت ویژگی «میهمانی خدا» در مجمومه ویژگیها و برکات ماه مبارک رمضان از جایگاه و اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا در حقیقت میهمانی خدا منشأ و سرچشمه همه خیرات و برکات این ماه است و اگر کسی با آگاهی و اخلاص در این میهمانی وارد شود و بر سر سفره ضیافت الهی بنشیند و از آن، آنگونه که شایسته است متمتع و بهرهمند گردد، رحمت و مغفرت و برکات متعدد آن را نیز دریافته است. به عبارت دیگر حضور در این میهمانی به گونهای ترتیب داده شده است که بسیار تأثیرگذار و کارساز است و اگر روزهداران در مسیر اصلاح خود همت لازم را داشته باشند به آسانی میتوانند خود را متحول کنند و در این فرصت طلایی که خداوند درهای رحمت خود را بر روی بندگان گشوده است، و شیطان، این دشمن اصلی انسان را به برکت روزه به بند کشیده است و او را از دستبردهای شیطان و وسوسههای نفس اماره در امان داشته است حداکثر استفاده را بنمایند و با تفکر و بررسی اعمال و رفتار گذشته خویش و بازنگری در وظایف و تکالیفی که برعهده دارند و نیز توجه به توانمندیها و نعمتهایی که در اختیار دارند، به آسانی امور خویش را به سامان آورند و کاستیهای خود را جبران کنند و با روی آوردن به صلاح و سداد در جهت رشد و بالندگی و ارتقاء جایگاه خود و نزدیک شدن به کمال و دست یافتن به مقام قرب الهی گامهای بلندی بردارند.

قبل از هر چیز لازم است که انسان با خود بیندیشد که چه کسی او را به میهمانی در این ماه دعوت کرده است؟

میزبان این سفره گسترده کیست؟ و اصلا معنای این میهمانی چیست؟ و آداب و شرایط وارد شدن در این میهمانی کدام است؟ و اساساً انسان چگونه باید باشد و چه اقداماتی را باید انجام دهد تا لایق حضور شود؟ و بر سر سفره رفتار وی چگونه باشد و از چه طعامها و شرابهایی بهره گیرد تا که سرفراز از این میهمانی بیرون رود؟